چاقی و سادیسم _ تاحالاواسه چاقی مسخره شدین؟ داشتم توی یکی از این فروم های اینترنتی مطلب میخوندم که یهو این عنوان توجهم جلب کرد… رفت سراغش ببینم موضوع چیه، متوجه شدم که پرسش کننده در واقع از این طریق خواسته دیگران باهاش همدردی کنند. اما در بین جواب هایی که بهش داده بودند، یه جواب برام خیلی جالب بود…
سلام دوست من
من از وقتی خودم رو شناختم چاق بودم اضافه وزنم از ۲ ۳ کیلو شروع شده تا الان که رسیدم به این وزن ۱۱۶ کیلوی فعلیم. شاید الان تو ذهنت یه قول بی شاخ و دم بنظر بیام ولی واقعا اینجوری نیستم نه غبغب دارم نه هیکل ناجور! هرکسی هم واقعا دوستم بوده بهم گفته که تو چاقیتم قشنگه و بدهیکل نیستی ولی خوب چاقم. چاقیم یعنی منشا نداشتن اعتماد به نفس و عدم قدرت انتخاب…… از وقتی فهمیدم مدرسه چیه، یعنی همون دوران ابتدایی، مورد تمسخر بودم گامبو خیکی چاقالو بشکه تنه درخت خرس گنده و….
وقتی هم رفتم دانشگاه تمسخر پسر ها ماشالا رضازاده تانک و از این حرفا هم بهش اضافه شد…
تو مهمونی بدترین تمسخر ها رو تجربه کردم از دختر عمه و دختر خاله عمه عمو دایی بگیر برو تا اخر….
حتی تو خانواده، خواهرم تو دعواها سر چاقی خیلی مسخرم میکنه…
دوستی نداشتم که سر چاقی نرجونده باشتم..حتی اگر کارش تمسخر هم نبوده باشه حرف هایی شنیدم که از تمسخر بدتره…
یه چیزایی هستن که خیلی بدتر از این هاست که برات گفتم که الان نمیتونم به زبون بیارم ولی بارها تو دفترم نوشتم و خوندم و تهش به این رسیدم که اصلا این حرفا مهم نیست عزیزم…
تو فکر کردی کسی که تورو تمسخر میکنه انسانه؟ نه، اصلا! اگر هم باشه، ادمیِ که وجودش سرشار از عقده هست و با این کارها خودشو تخلیه میکنه و به ارامش روحی روانی میرسه…
و خوندن همین مطلب بود که من و به فکر انداخت تا یه موضوع مهمی رو با شما شنوندگان عزیز رادیو بدن در میون بذارم.
پس همراه علیرضا آزاد ، مدرس مهارت های زندگی برای تغییر سبک زندگی از طریق مدیریت استراتژیک بدنباشید. درنگی کوتاه می کنیم بر میگردیم
